Szpilecznik baldasznik

 

 

Należy do zewnętrznych pasożytów osiadłych na korzeniach pietruszki i selera. Żerując w jednym miejscu przez dłuższy czas, powoduje powstawanie ran. W ten sposób ułatwia i przyspiesza zakażenie grzybami chorobotwórczymi. Optymalny rozwój gatunku i większą szkodliwość notuje się na glebach suchych lub w latach z małą ilością opadów. Uszkadza rośliny z rodziny selerowatych (nie uszkadza marchwi, chociaż się na niej rozwija i powoduje deformacje korzeni) i kapustowatych. Nicienie żyją w jednym miejscu przez dłuższy czas i powodują powstawanie ran, przez które wnikają grzyby chorobotwórcze. Reakcją obronną rośliny jest wytwarzanie dodatkowych bocznych korzeni, które także są atakowane przez szpileczniki. Uszkodzenia widoczne są w postaci brązowych plam, objawem żerowania mogą być też rozwidlone lub/oraz ordzawione (efekt infekcji wtórnej patogenami grzybowymi) korzenie. Zimują larwy czwartego stadium, a cykl rozwojowy tego gatunku trwa ok. 23 dni. Nicień ten powoduje straty gospodarcze w uprawie selera i pietruszki, chociaż rozwija się na wielu innych roślinach bez widocznych symptomów żerowania. Tam, gdzie jest przekroczony prógszkodliwości powstaną ordzawienia korzeni. Reakcją obronną rośliny jest wytwarzanie dodatkowych bocznych korzeni, które także są atakowane przez szpileczniki. Widoczne jest to w postaci brązowych plam.

 

 

Zapobieganie i zwalczanie.

W rejonach występowania szpilecznika należy zachować co najmniej dwuletnią przerwę od ostatniej uprawy kapustnych i baldaszkowatych. Pozwoli to na zmniejszenie liczebności szkodnika w glebie, co chroni przed stratami w plonach pietruszki i selera. Doraźna walka z nicieniami polega na stosowaniu różnorodnych preparatów. Przykładem jest P-Drakol zawierający pożyteczne bakterie. Podobnie działa Nematado Biocontrol. Dobrym środkiem, który ogranicza nicienie, a ponadto wzmacnia kondycję roślin jest Bactim Receptor. Zawiera grzyby mikoryzowe, grzyby saprofityczne oraz promieniowce. Z chemicznych środków ochrony doglebowo stosuje się m.in. preparaty zawierające oksamyl, związek z grupy karbaminianów oraz fostiazat, związek z grupy fosforoorganicznych. Ogólnie lista dostępnych preparatów przeciw nicieniom jest okrojona.