Zgorzelowa plamistość grochu

 

 

Fuzaryjne więdnięcie grochu (choroba świętojańska)

Objawy: Najbardziej charakterystycznym objawem choroby jest więdnięcie roślin. Porażone rośliny mają poczerniałe korzeni i podstawę łodygi. Choroba w uprawach grochu często występuje placowo. Porażone rośliny słabiej się rozwijają, są zahamowane we wzroście, liście więdną od dołu. Następnie całe rośliny więdną i zasychają. Na przekroju dolnej części korzenia i łodygi często widać zbrunatnienie wiązek przewodzących. Ze względu, że objawy choroby pojawiają się w okresie początku kwitnienia grochu, a to najczęściej przypada na 24 czerwca, czyli w imieniny Jana, dlatego choroba ta określana jest także „chorobą świętojańską grochu”. Fuzaryjne więdnięcie grochu występuje w uprawach często placowo. Porażone rośliny słabiej się rozwijają, są zahamowane we wzroście, liście więdną od dołu. W celu zwalczania należy unikać uprawy grochu na glebach ciężkich, podmokłych i zaskorupiających oraz stosować prawidłowy płodozmian.

 

Zapobieganie i zwalczanie.

Unikamy uprawy grochu na glebach ciężkich, podmokłych i zaskorupiających się, uprawa grochu na tym samym stanowisku nie częściej niż co 6 lat, prawidłowy płodozmian, uprawa odmian o zwiększonej odporności, opryskiwanie roślin w trakcie wegetacji preparatami: Bajlando 500 SC, Sintop 500 SC, Tiofan 500 SC, Tiptop 500 SC czy Topsin M 500 SC.

 

Zgorzelowa plamistość grochu (askochytoza grochu)

Objawy powodowane przez P. pinodella i P. pinodes obserwuje się w czasie wschodów na siewkach w postaci zgorzeli korzenia głównego i bocznych oraz szyjki korzeniowej. Objawem zgorzeli związanej z askochytozą jest czernienie i gnicie całego systemu korzeniowego lub w przypadku porażenia, na korzeniach i na szyjce korzeniowej obserwuje się czarne nekrozy. Grzyby powodują inne objawy – poraża łodygi, liście, przylistki i strąki, wywołując plamy wielkości 2–10 mm. Plamy są owalne lub nieregularne, brunatne brązowe z ciemniejszą obwódką albo brązowe koncentrycznie strefowane. Poraża całą roślinę. Objawami porażenia są nieregularne plamy, barwy ciemnobrunatnej, wielkości 2-7 mm i o ciemnym środku. Początkowo na porażonych łodygach i liściach obserwuje się ciemne punkty, smugi lub plamy, które z czasem obejmują większe powierzchnie liści i łodyg. Na łodygach tworzą się rany i łatwo się łamią. Na strąkach początkowo występują małych rozmiarów plamy o barwie brązowej lub czarnofioletowej, które w miarę rozwoju choroby się powiększają i zlewają ze sobą. Porażeniu ulegają również nasiona, na których widoczne są brązowe plamy o różnej wielkości.

 

 

Zapobieganie i zwalczanie.
Zabiegi przyspieszające mineralizację resztek roślin, niszczenie resztek pożniwnych, kilkuletnia przerwa w uprawie grochu, odpowiedni płodozmian, prawidłowa agrotechnika, uprawa odmian o większej odporności, siew form grochu wąsolistnych o nasionach pomarszczonych, opryskiwanie roślin m.in. następującymi preparatami: Amistar 250 SC, Astar 250 SC, Bajlando 500 SC, Ortiva Top 325 SC, Scorpion 325 SC, Signum 33 WG, Switch 62,5 WG, Topsin M 500 SC.