Astry chińskie

 

 

Setki odmian tego gatunku sprawiają, że każdy znajdzie wśród nich swojego faworyta. Co warto wiedzieć o astrach chińskich, zanim zdecydujesz się na ich uprawę?

 

Astry chińskie – charakterystyka
Aster chiński (Callistephus chinensis) to jednoroczna roślina ozdobna. Naturalnie występuje w Azji – Chinach i Japonii. W naturze osiąga od 70 do 90 cm wysokości, w uprawie nieco mniej. Ma wzniesiony pokrój, pędy pokryte są drobnymi włoskami.

Cechuje się obfitymi kwiatostanami w postaci koszyczków o pokaźnej wielkości (średnica 8-13 cm) i pełnych kwiatach (w zależności od odmiany są to kwiaty języczkowe lub rurkowe). Liście astrów chińskich są zielone o nieco owalnym kształcie. Rośliny te występują w dużym zróżnicowaniu kolorystycznym – odcieniach różu, fioletu, czerwieni i w bieli.

 

Astry chińskie – odmiany
Astry chińskie występują aż w ok. 1000 odmian – a więc znacznie większej liczbie niż jakakolwiek inna roślina jednoroczna. Odmiany astra chińskiego różnią się wielkością, kolorem i średnicą kwiatostanów, a także terminem kwitnienia. Wybierając roślinę do swojego ogródka, warto najpierw zwrócić uwagę na grupy odmianowe zróżnicowane na podstawie poniższych kryteriów.

 

Kształt kwiatostanu:

 

Aster chiński igiełkowy – jedna z najpopularniejszych grup odmianowych. Wyróżniają ją kwiaty języczkowate z wąskimi płatkami przypominającymi igiełki. Kwiatostan może być pełny lub półpełny:

 

Czerwona kula – odmiana o okazałych, czerwonych kwiatach (pow. 10 cm średnicy), termin kwitnienia sierpień–wrzesień;

 

Lemon – odmiana o kwiatach kremowożółtych, termin kwitnienia sierpień–wrzesień.

 

Aster chiński książęcy – grupa o średniej wysokości (do ok. 60 cm), kwiaty z płatkami o rurkowatym kształcie, otoczone płatkami języczkowatymi:

 

Izolda – kwiaty różowo purpurowe, termin kwitnienia sierpień–wrzesień;

 

Milena – zmienna kolorystyka, wysoka odmiana (nawet do 60 cm).

 

Aster chiński peoniowy – okazałe, pełne, kuliste kwiatostany o szerokich płatkach języczkowych zagiętych do środka kwiatostanu:

 

Lazuryt – odmiana o intensywnej, fioletowej barwie; średnica kwiatów wynosi do 10 cm, a wysokość do 60 cm;

 

Aurora – odmiana w odcieniach różu i bieli;

 

Sonata – odmiana o kremowych kwiatach o średnicy do 10 cm, wysokość do 50 cm.

 

Aster chiński chryzantemowy – kwiaty języczkowe o wstęgowatym wygięciu:

 

Opal – odmiana o białych kwiatach o średnicy do 7 cm. Termin kwitnienia lipiec-wrzesień;

 

Flaming – odmiana o kwiatach czerwonych, termin kwitnienia lipiec-wrzesień.

 

Aster chiński dachówkowaty – odmiana o kwiatach języczkowych, które zachodzą na siebie dachówkowato.

 

Aster chiński pomponowy – kwiaty języczkowe krótkie i gęsto ułożone, przypominające piłeczkę.

 

 

Wysokość:

Astry chińskie karłowe – do 35 cm:

 

Ksentypa – odmiana o wysokości do 30 cm, termin kwitnienia lipiec-wrzesień;

 

Srebrzysta gwiazdka – odmiana o wysokości do 30, kwiaty białe.

 

Astry chińskie średniego wzrostu (40-60 cm).

 

Astry chińskie wysokie (pow. 70 cm do ok. 100 cm).

 

Astry chińskie – wymagania i uprawa
Astry chińskie wymagania uprawowe mają dość wysokie. Podobnie jak wiele innych roślin potrzebują regularnych zabiegów pielęgnacyjnych – podlewania, nawożenia, a także odchwaszczania i spulchniania gleby.

Prawidłowa uprawa astrów chińskich wymaga przestrzegania zasad w zakresie siewu, doboru stanowiska, podlewania i nawożenia.

 

Siew
Astry chińskie można siać już od lutego (na rozsadniku lub pod osłoną) i przesadzić na stałe miejsce późną wiosną (w drugiej połowie maja). Możesz także sadzić roślinę bezpośrednio do gruntu, na co najlepszym miesiącem jest kwiecień.

Nasiona należy sadzić na głębokość 0,5 cm, w odstępach 25 cm i z zachowaniem odległości między rzędami 20 × 25–30 cm (formy karłowe) lub 20 × 40 cm (formy wyższe). Nasiona astra chińskiego kiełkują w ciągu 7–14 dni w temp. 15–20⁰ C. Siewki można pikować. Najlepiej zrobić to wtedy, kiedy mają 2–3 liście.

 

Stanowisko
Stanowisko dla astra chińskiego powinno być słoneczne, ewentualnie półcieniste. Przed sadzeniem miejsce dla tej rośliny należy odpowiednio przygotować – odchwaścić rabatę i spulchnić szpadlem. Stanowisko astra chińskiego warto osłonić od wiatru – wówczas przy odpowiednim podłożu odwdzięczy się imponującym wzrostem i kwieciem.

 

Ziemia
Ziemia, w której dobrze czują się astry chińskie, jest piaszczysto-gliniasta, próchnicza, o średniej wilgotności. Optymalne pH to 5,5–7,5 (odczyn obojętny lub lekko kwaśny). Gleba powinna być wilgotna, ale przepuszczalna. Nadmiar wody w ziemi przyczynia się do rozwoju chorób astrów chińskich – szarej pleśni i mączniaka.

 

Podlewanie
Astry chińskie potrzebują umiarkowanego podlewania, tylko w razie potrzeby. Lepiej od nadmiaru wilgoci i przelania znoszą okresowe przesuszenie.

 

Nawożenie
Aster chiński wymaga częstego nawożenia. Należy go nawozić przynajmniej raz na dwa tygodnie, a najlepiej co tydzień. Pierwsze zasilanie należy zastosować dwa tygodnie od posadzenia w stałe miejsce. Rośliny te lubią nawozy wieloskładnikowe, bogate w fosfor i potas, a ubogie w azot. Jesienią warto zastosować kompost, który dostarczy im dodatkowych składników odżywczych.

 

Kwitnienie
Astry chińskie kwitną późno, dlatego kojarzone są raczej z jesienią niż latem. Początek kwitnienia przypada na lipiec i trwa aż października, przy czym po wysianiu nasion do gruntu może nastąpić nieco później niż w przypadku rozsady. Latem dobrze jest usuwać przekwitające kwiaty, dzięki czemu wydłuży się okres kwitnienia rośliny.

 

Rozmnażanie
Astry chińskie to rośliny jednoroczne, które rozmnaża się przez wysiew nasion. Można je siać bezpośrednio do gruntu (sposób niepolecany) lub do rozsady, którą przygotujesz samemu lub kupisz w sklepach ogrodniczych.

 

Choroby i szkodniki
Najczęstszą bolączką astrów chińskich jest szara pleśń i mączniak prawdziwy. Inne choroby atakujące rośliny to zgorzel siewek i plamistość liści. Aby zapobiec ich rozwojowi, należy unikać przelewania roślin, a wysiane nasiona zaprawić fungicydem.

Fungicydy należy także zastosować przy nasileniu chorób wywołanych przez grzyby (objawiające się nalotem na liściach). W przypadku chorób takich jak fuzarioza naczyniowa i kędzierzawka astrów zainfekowane sztuki należy usunąć i spalić.

Niestety, astry chińskie są też ulubieńcami szkodników: mszyc, skoczków, piętnówek i ślimaków. Można je usunąć środkami owadobójczymi, choć w miarę możliwości warto wykorzystać naturalne metody ich zwalczania.

 

Astry chińskie – zastosowanie
Aster chiński doskonale pasuje do rabat ogrodowych, gdzie dobrze komponuje się z trawami ozdobnymi. Dobrym towarzystwem dla tych roślin będą aksamitki, liliowce, dalie i szałwie błyszczące. Astry chińskie wabią pszczoły i kolorowe motyle. Sadząc je, musisz się liczyć ze stałym towarzystwem owadów.

Niskie odmiany astra chińskiego zastosowanie znajdą w niższych rabatach czy skalnikach. Mogą być także uprawiane w pojemnikach i skrzyniach stawianych na balkonie lub tarasie.

Aster chiński sprawdza się także jako kwiat cięty, ponieważ długo zachowuje świeżość (do kilkunastu dni). Do bukietów wybierz zwłaszcza wysokie odmiany i grupy, takie jak aster chiński peoniowy, aster chiński pomponowy, aster chiński książęcy.

Astry chińskie – warto wiedzieć
Chociaż astry chińskie należą do rodziny astrowatych (Asteraceae), astrami (znanymi w Polsce jako „marcinki”) są jedynie z nazwy. Rośliny te należą do rodzaju Callistephus. Polska nazwa astra chińskiego to gwiazdosz chiński, jednak nie jest powszechnie znana.