Zielona zgnilizna czosnku

 

 

Atakuje rośliny jeszcze w okresie wegetacji, najczęściej uszkodzone mechanicznie lub przez szkodniki. Dalszy rozwój tej choroby następuje podczas przechowywania czosnku. Porażone ząbki zamierają strefowo, stają się miękkie, a na ich powierzchni tworzy się charakterystyczny, pylący zielonkawy lub niebiesko-zielonkawy nalot zarodników. Tkanka pod nalotem przekształca się w brązową, zbutwiałą masę. Różowa zgnilizna korzeni (Pyrenochaeta terrestris) występuje rzadziej na czosnku niż na cebuli. Pierwsze jej objawy w postaci zahamowania wzrostu roślin i zasychania wierzchołków liści obserwuje się zwykle latem. Na wykopanych cebulach widać korzenie o nienaturalnej barwie – różowej do purpurowej. Chory czosnek bardzo łatwo wyrwać z gleby, gdyż jego korzenie gniją. W upalne lato chore rośliny przedwcześnie kończą wegetację, a ząbki nie są w pełni wykształcone. Patogen może przetrwać na porażonym materiale nasadzeniowym oraz na chorych resztkach roślinnych w glebie. Jego rozwojowi sprzyjają wysoka temperatura (optymalna 24–26°C), uszkodzenie korzeni przez inne agrofagi oraz zbyt częsta uprawa roślin cebulowych na tym samym miejscu. W temperaturze niższej niż 16°C ustaje rozwój grzyba. Aby zapobiegać zgniliznom cebul i korzeni powodowanym przez ww. sprawców należy do uprawy czosnku wybierać stanowiska o lekkiej, przepuszczalnej glebie, a unikać ciężkiej, zbyt zlewnej. Bardzo ważne jest właściwe zmianowanie – zaleca się zachowanie co najmniej 4-letniej przerwy w uprawie roślin cebulowych na tym samym stanowisku (dla białej zgnilizny dłużej – 8–10 lat przerwy). Należy starannie usuwać resztki roślinne z pola.

 

zielona zgnilizna czosnku 1 
 zielona zgnilizna czosnku 2
 zielona zgnilizna czosnku 3

 

Zapobieganie i zwalczanie.

Przeznaczone do sadzenia ząbki czosnku nie mogą być uszkodzone. Powinno się ostrożnie przeprowadzać zbiór główek, które należy przechowywać w warunkach niskich wilgotności i temperatury. Pojemniki i miejsca składowania powinny być odkażone np. preparatami Danton lub Clorox (podchloryn sodu; w stężeniu 0,5-2%); Menno Florades 90 SL (kwas benzoesowy; 2%); Huwa-San TR 50 (nadtlenek wodoru i jony srebra; 2–5%). Obecnie do zabezpieczania ząbków przed ich posadzaniem, niestety jedynie przed białą zgnilizną i szarą pleśnią, zarejestrowana jest Zaprawa Nasienna T 75 DS/WS. Preparatowi Topsin M 500 SC nie przedłużono rejestracji zarówno do stosowania w uprawach czosnku, jak i cebuli. Bezpośrednio przed sadzeniem zaleca się moczenie ząbków w zaprawie nasiennej T 75 DS/WS.

 

 

choroby roslin2